Heb jij wel eens van die momenten dat je gewoon wilt opgeven maar dat je niet zou weten hóé je dat precies moet doen? Ik heb zoveel van dat soort momenten meegemaakt. Wat echter helpt is niet opgeven, maar even een time-out (soms is zitten met een bakkie thee voldoende) en kijken of je je doel niet op een andere manier kunt bereiken. Soms kan een hele een kleine verandering van aanpak al een groot verschil maken in hoe jij je nu voelt.
Je gelooft me niet, hé? Dat je kunt punniken met een haaknaald. Het is wel een enorm gepriegel dus ik denk niet dat ik het vaak zal doen, maar... het resultaat mag er zijn, vind ik en... nog veel leuker: gewoon omdat het kán!
Vroeger kon je al allerlei punnikklosjes kopen. Kant-en-klare doosjes beschikbaar met genoeg wol om een hééééééééééle lange sliert te punniken... Waar je die sliert dan vervolgens voor gebruikte? Geen idee eigenlijk... Maar... jongens zeg, doe niet zo flauw: dáár ging het helemaal niet om. Het ging erom dat je met 1 draadje een 3D-sliert kon maken. Dáár ging het om!! Niks nuttig. Gewoon... leuk!!
Je kunt het heel mooi vergelijken met een het overschrijven van DNA. Dat gaat zo vreselijk precies en kunstig dat het super bijzonder is dat het miljarden keren per seconden gewoon goed gaat! Weet je hoe dat werkt? Nee? Nou, stel je dan eens voor...
1. ... DAT JE JE FOUTEN NIET ZOMAAR KUNT UITGUMMEN !
Soms proberen mensen dat wel, maar... heb je wel eens meegemaakt dat je iets heel moois aan het tekenen was en dat je dan eventjes gaat gummen met een wat goedkopere gum? Als je er dan weer een potloodlijntje erover heen trekt, zie je gelijk dat de oppervlakte anders is en dat daar gegumd is...
Voordat ik op de maatregelen in ga, is het heel belangrijk dat je begrijpt wat er nu gaande is in de wereld. Veel overheden nemen enorme economische risico's voor hun land om een of ander onzichtbaar gedoetje hun land uit te krijgen. Daar zit een gedachte achter.
In plaats van te luisteren naar de vele doemdenkers om ons heen, moet je eerst weten waarom men zo denkt, want zo eenvoudig is het namelijk niet...
Wat is een virus en wat is het verschil met bacteriën?
Je wilt e-boeken op je e-reader zetten? Dan heb je een eigen Adobe ID nodig. Hieronder kun je stap voor stap lezen hoe je die aanmaakt en hoe je je computer authoriseert.
Op 4 december 2019 is het gebleken: onze poes Milly heeft een hartziekte. En wellicht zelfs al vanaf haar geboorte. Dat weten we niet want we kregen haar pas toen ze anderhalf jaar was en bovendien heeft het zich nooit geuit. 
Nee joh, dit is geen originele "cortiça"* van een heuse Portugeese Sobreiro*, de kurkboom (Quercus suber). 
Vandaag is het weer kerst en morgen gaan wij voor de zoveelste keer de fantastische musical The Sound of Music kijken. Wellicht kijken er wat buurtjes mee. We zien wel.
Een jubileum overslaan? Dat dacht ik niet! Afgelopen dagen ben ik bezig geweest met het branden van dit mooie bamboe draaibord. Je weet wel: zo'n groot houten bord, pizza-formaat zeg maar, waar je bijvoorbeeld broodbeleg op kunt zetten. Of het brood voor een broodmaaltijd. Of... een kerstboom... (ik noem maar iets geks😉)* Je moet 'm alleen niet gebruiken als broodplank. Dat is zonde!
Al zo'n 20 jaar dat ik in Nederland woon, mis ik deze gepofte kastanjes! Niet eens de smaak (dat ook), maar vooral de nostalgie... Dan denk ik aan de keren dat ik in Coimbra naar de Padaria (bakker) Palmeira (tegenwoordig heet het Pastelaria Palmeira, waarbij de gebakjes "pastéis" heten) ging om broodjes te halen. Dat was ook al een avontuur want volgens mij haalden we altijd iets van 40 witte kadetjes (papos secos - binnenkort komt er een blog met het recept: vooralsnog alleen hier) en 40 volkoren broodjes. Dat laatste was kennelijk heel vreemd want het is daar gewoon om alleen volkoren te eten als je ziek was. 
Gisteren vertelde een oudere kennis hoe zij in de oorlog eigen kaarsen maakte. Gewoon van overgebleven stompjes kaars. En met een katoenen strookje die dan eerst een paar keer in kaarsvet gedoopt werd om zwaar te maken. Zwaar te maken??? Ja, tegenwoordig gebruik je daar die ijzeren rondjes voor die je meestal onderdaan in de kaars ziet.
Tadááá weer eentje af. Gaaf hè? Wat ik vooral zo heerlijk vind aan deze puzzels is dat de stukjes gewoon passen. Dus geen gepeuter (bah!!) of stukjes die op heel veel plaatsen passen, want dat is helemaal een verschrikking... Ook leuk vind ik dat nagenoeg alle stukjes anders zijn, en dat er heel veel in te beleven valt. Deze keer een Boerderij bezoek... Nou, je zal daar toch wonen zeg 😝... 
Heel lang ben ik bezig geweest met het eerste tapijtje van de Portugese borduursteek Arraiolos met de titel Rosinhas de Portugal oftewel de Roosjes van Portugal. Meer dan 2 jaar geleden heb ik de geitenwol en de jute ervoor gekocht in Coimbra, Portugal. In een vorige blogpost had ik hier al iets over losgelaten.
Afijn, maar pas een paar weekjes terug klaar. Wat een werk. Gestreken en op een houten frame gespannen. Een mooie lijst moet nog gemaakt worden. Wellicht maak ik die zelf, maar dan moet ik ook materiaal voor houtbewerking aanschaffen... Who knows... [ondertussen gemaakt: zie blogpost "frame borduurwerk branden"]
