Sterven (gedicht van Toon Hermans)

Sterven doe je niet ineens
maar af en toe ’n beetje
En alle beetjes die je stierf
’t is vreemd, maar die vergeet je
Het is je dikwijls zelfs ontgaan
je zegt ik ben wat moe
Maar op ’n keer dan ben je aan
je allerlaatste beetje toe

Toon Hermans

PS. Dit gedicht stond een paar dagen terug op de rouwkaart van een nicht. Mooi. Kijk hier voor meer gedichten die gepast zijn voor op rouwkaarten...

Oase van rust

orgel van Grote Kerk in Westzaan

Zomaar een stapje uit de drukte...

Toen ik in Amsterdam woonde als student, ging ik nog wel eens naar de Kalverstraat. Wie niet? Shoppen (al kan ik lekker langs etalages struinen zonder wat te kopen 😉), een bakkie doen met een vriendin of naar de MacDonald's (weet je dat je hier bij het raam eindeloos mensen kunt kijken zonder je te vervelen?). Of gewoon zomaar lekker anoniem door de massa slenteren...

Herfstgedicht

Schaap!

The donkey and the well

Zo'n gaaf en praktisch verhaal kan ik moeilijk niet plaatsen, hè? 

(De ezel en de put - vertaling naar het Nederlands)

(O burro e o poço - tradução para o Português)

Pesach op je werk

Jaren geleden werkte ik een paar weken bij een Joodse geestelijke instelling. Vanzelfsprekend werkte er ook een kleine Joodse man, herkenbaar aan zijn traditionele kledij, met hoed en krullen aan weerszijde van zijn gezicht. Dat was wel even wennen maar niet lang: het was een hele vriendelijke en vrolijke man die zowel heel zakelijk kon zijn, maar ook zeker in was voor een geintje. 

Ik herinner me nog goed dat hij zo af en toe naar de balie kwam om door te geven wanneer hij niet gestoord wilde worden (terwijl anderen dit vaak telefonisch doorgaven). Hij wachtte dan rustig tot alle opties in de agenda stonden. Dat kostte een paar minuten maar er waren geen misverstanden en dat gaf ook een gevoel dat je belangrijk was als baliemedewerker...

Spin Sebastiaan

Dit is de spin Sebastiaan.
Het is niet goed met hem gegaan.

LUISTER!

Hij zei tot alle and're spinnen:
Vreemd, ik weet niet wat ik heb,
maar ik krijg zo'n drang van binnen
tot het weven van een web.

Friendship

Don't cry my friend
It breaks my heart to see
The tears that shimmer on your face
Were never meant to be.

Know that I am here

If you should need to share
I'll help you wipe the tears away
My sholder will be there.

No questions have I,
Just arms to hold you near

Aanslingeren (1 april)

Een paar jaar terug ben ik flink beetgenomen door een paar mensen die elkaar niet eens kenden maar het blijkbaar wel interessant vonden dat ik de grap niet doorhad...

Ik weet nog goed dat ik de klep van de Volvo open had staan en tuurde naar de motor-onderdelen. Meestal vind ik het wel leuk om met geknutsel mee te kijken, maar nu stond ik zelf met een probleem... Ik had haast en dan zul je net zien: de auto start niet. Paniek in de tent. En nu? Had al vanalles geprobeerd maar kwam er niet achter waarom dit bakbeest mij juist op dat moment in de steek liet. Herken je die gevoelens van frustratie dat je wou dat er in 1 klap een andere auto zou staan waar je wel weg mee kunt rijden? 😓

Helaas...

De krekel en de mier (La cigale et la fourmi) (Jean de la Fontaine)

De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"

Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.

Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest...

Amazing discovery

"Hey Mike, what have you got there?"

"I've got something very special here. Something the world has been waiting for for a long time."

"Incredible, quickly tell us what it is!"

"I've got a bit of white material here, it's square and I also got a little stick. You'll probably wonder what all this is."

"Yeah Mike, don't leave us in suspense!"

....

(Vertaling aan het eind)

Lijflied

Het aanbreken,
het baanbreken van de dag.
Een branding van licht
op het land.
Ik, strandvogel,
strandvonder,
ik vind de zon
in een hangmat
boven de kim,
een kreeft
in een net,
maar ik, vogelvrij,
ik loop wat ik kan,
ik dans en ik draaf,
een schip over de golven,
een lichaam in volle zee,
volle zon, een lichtmatroos,
ik onderga de vuurdoop
met huid en haar, lijf
en leden, ik leef
uit volle borst, ik zing
het lijflied.
                            (Jaap Zijlstra)

Foto: Drieteenstrandloper 
(door Loes Belovics)

Alzheimer

Alzheimer is één van de vormen van dementie. Hieronder een heel indrukwekkend gedicht dat twee weken geleden op een begrafenis werd voorgelezen.

Daarnaast ook een paar boeiende linken over dit onderwerp...

ALZHEIMER

Vraag me niet te herinneren

test niet telkens weer mijn verstand

Laat me gaan en weten dat je er bent

Kus me op de wang en pak mijn hand

Solitude

Laugh, and the world laughs with you;

Weep, and you weep alone;

For the sad old earth must borrow its mirth,

But has trouble enough of its own.

Sing, and the hills will answer;

Sigh, it is lost on the air;

The echoes bound to a joyful sound,

But shrink from voicing care.

Winterstilte

Toen ik vanochtend uit het raam keek, zag ik alles buiten bedekt met een flinterdun wit laagje. Geen sneeuw, maar bevroren mist van afgelopen dagen... Zo sprookjesachtig mooi!!! 

Later, toen ik met mijn wandelmaatje Kees aan het lopen was door deze witte stilte, heb ik vanaf een bruggetje een paar foto's kunnen maken die ik hier heb toegevoegd.

Ik moest toen denken aan een van mijn favoriete gedichten: Winterstilte...

Groene gedoe

Bij de kassa van een supermarkt stelt de jonge caissière mij voor, dat ik (onbekende schrijver) voortaan mijn eigen boodschappentas meebrengt, in plaats van een plastic tas te kopen.
"Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu", zo zegt ze.

Ik verontschuldig me en leg haar uit: "Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!"

De caissière antwoordt: "Ja, en dat is nou juist ONS PROBLEEM vandaag-de-dag: JULLIE generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de toekomstige generaties!"

Ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen.

De Geelwangamazone

Dieren kunnen praten. Daar waren de mensen zeker van. Alleen wisten de dieren het nog niet. Maar daar was wel iets aan te doen. In de jaren zestig was overal iets aan te doen. Apen leerden gebarentaal, dolfijnen kregen computerles. Maar in de jaren zeventig wist men het niet meer zo zeker van dat praten en in de jaren tachtig zeker van niet.

Alleen Kees van Iterson gaf het niet op. Net als bioloog afgestudeerd, kreeg hij een gouden idee...

Met Piet in het verschiet...

Toen ik een jaar of 8 was, kwamen Sinterklaas en zijn pieten bij ons op school. Wat een eer, dacht ik, dat deze belangrijke man zomaar bij ons wilde zijn. Nu, meer dan 30 jaar later herinner ik me zelfs nog een paar dingen...

Ik weet nog dat we tijdens de les ineens naar de hoofdingang van de school moesten omdat de Sint kwam. Maar eh... niks geen boot of paard...

Hij kwam gewoon met een bakfiets.
Zelf snapte ik al die ophef niet over boot, paard enz, want het leek me vrij logisch dat je alleen op deze manier...in hartje Amsterdam bij de school kon komen. Best slim van die Sint...

De poten van een duizendpoot

De moeder van de duizendpoot was erg ontevreden

Want haar zoontje was zojuist in de sloot gegleden.

En als je even rekent

Weet je wat dat betekent:

Op zijn hoofd een grote buil

En wel duizend sokjes vuil!

Tekst: H. Hoekstra

(Met bladmuziek én gezongen)

De duizendpoot in de biologieles...

Hei molentje

Hei molentje, molentje, hoog in de wind, 

wat sta je weer dapper te draaien. 

Je doet of je 't uiterst noodzakelijk vindt 

het licht van de zomer te maaien.

Je kijkt naar de zon en je denkt: wat een schat, 

wat een schat, laat ik daadlijk beginnen. 

De zon is van goud, maar het licht is te glad 

Je haalt er geen hallem van binnen.

De wieken bewegen en vliegen en vegen. 

Hun schaduwen tegen de grond. 

De stenen die dreunen en draaien en steunen 

en komen al kreunende rond.

Maal verder, maal verder, maal stevig en straf. 

Je werken blijft toch onbegonnen. 

Het licht van de zomer, dat maai je niet af 

                                                     Het licht van de zomerse zonne.

Jan Prins