Het aanbreken,
het baanbreken van de dag.
Een branding van licht
op het land.
Ik, strandvogel,
strandvonder,
ik vind de zon
in een hangmat
boven de kim,
een kreeft
in een net,
maar ik, vogelvrij,
ik loop wat ik kan,
ik dans en ik draaf,
een schip over de golven,
een lichaam in volle zee,
volle zon, een lichtmatroos,
ik onderga de vuurdoop
met huid en haar, lijf
en leden, ik leef
uit volle borst, ik zing
het lijflied.
(Jaap Zijlstra)
Prachtig gedicht bij dit drieteenstrandlopertje. Is oké hoor dat je foto gebruikt hebt, dank voor je berichtje.
BeantwoordenVerwijderenGroet Loes
Dankjewel, Loes. En jij hebt echt schitterende foto's op je blog, zeg!
BeantwoordenVerwijderen