Heb jij wel eens van die momenten dat je gewoon wilt opgeven maar dat je niet zou weten hóé je dat precies moet doen? Ik heb zoveel van dat soort momenten meegemaakt. Wat echter helpt is niet opgeven, maar even een time-out (soms is zitten met een bakkie thee voldoende) en kijken of je je doel niet op een andere manier kunt bereiken. Soms kan een hele een kleine verandering van aanpak al een groot verschil maken in hoe jij je nu voelt.
Even iemand bellen voor advies, even een rommelhoek opruimen zodat je weer rust in je hoofd krijgt, even een ander type mailtje sturen etc etc.Wat bij mij ook vaak helpt, is naar het verhaal van een ander luisteren. Dat gebeurt bijna nooit vanzelf, omdat ik meestal dan zo met mijn eigen problemen rondloop dat ik er niet aan moet denken om naar een ander zijn sores te moeten luisteren. En toch... dat kan wonderen doen, zowel voor die ander als voor jou: jij stapt op dat moment eventjes uit jouw eigen gedoe en soms zet een ander zijn verhaal je ook tot nadenken over jouw eigen aanpak en als laatste: het is soms juist dat ene zetje om buiten de box te denken...
Maar... pas op... Er zijn mensen die in zo'n gesprek veel energie van je wegnemen. Vaak omdat je erg geconfronteerd wordt met de machteloosheid in deze wereld en dat die persoon je het gevoel geeft dat je niks betekent voor die problemen. Ook als je het gevoel hebt dat jou woorden in de mond gelegd worden, zonder dat je kans krijgt om te reageren, wordt je laatste beetje energie uit je weg gezogen. Als laatste: ik ken diverse mensen die vastgeroest zitten in het dramadriehoek - dat zijn mensen waar je, als je zelf al zo weinig energie hebt, helemaal bij leeggezogen wordt. Dus, doe mij een lol en blijf met je lieve vriendelijkheid heel ver van die mensen op momenten dat je niet lekker in je vel zit!! Ja, je kunt gewoon met ze omgaan, maar alleen als jouw energie en gemoedsrust weer gewoon op peil zijn. Dat moment komt vanzelf wel weer...
Maar wat heb je wel nodig op momenten dat je alles niet meer ziet zitten en je heel graag alles op wilt geven? Dan heb je mensen nodig die met heel veel pijn en moeite zich toch door het leven slaan. Vaak zijn dat oudere mensen die in hun leven hard gewerkt hebben. Dat houdt jouw problemen in perspectief: je krijgt even een stimulans om in te zien dat alles gewoon voorbij gaat, dat er een moment komt, of jij nou wat doet of niet, dat het gewoon passé is... Ook geeft het je soms handvatten en moed om te blijven kijken naar oplossingen. Want dat is wat je nodig hebt, toch?
En plaatjes als deze hebben mij enorm geholpen om door tranen heen, niet alleen te zien dat je ook op andere manieren je doel kunt bereiken (doe gewoon een helm op, dus - deze muis heeft dus vaker gezien hoe die klem werkt!), maar ook... hééél belangrijk: humor! Fantastisch, toch, zo'n plaatje? Wie verzint zoiets...
O wacht... ik heb er nog eentje... van een kikker... die ga ik nog voor je opzoeken!
Sterkte!! 👋
Geen opmerkingen:
Een reactie posten