Wij vragen ons allemaal af: waarom is er zoveel onrecht in de wereld??
We denken dan aan oorlogen, honger, mensen die sterven omdat ze naar veiligere plekken vluchten, goede mensen die sterven aan kanker en zoveel meer voorbeelden waarin we wanhopig zoeken naar antwoorden.
Ik ga nu wel even de ilusie wegnemen dat ik daar eindelijk antwoord op heb gevonden. Want dat is niet zo. Wat ik wel kan doen is je meenemen naar mijn gesprek met mijn man, gisteravond... Op de waarom-vraag zelf krijg je geen antwoord. Sommigen zeggen: het zijn de mensen die slecht zijn, culturele opvattingen, religieus fanatisme en anderen hebben het over een duivel, zondeval of einde der tijden...
Lekker makkelijk dat externaliseren (d.i. de oorzaak buiten jezelf zoeken). Maar... waarom steken we nu niet even eerst een hand in eigen boezem. Oei... Want... waarom willen jij en ik graag rechtvaardigheid in de wereld en in onze directe omgeving terwijl wij ook niet altijd rechtvaardig zijn?? En het is toch algemeen bekend dat als jij erg rechtvaardig handelt, je het risico loopt om kwijt te raken wat je heel graag zelf wou hebben? De snel-ik-eerst-regel?
Bedenk ff wat er in de wereld anders zou worden als iedereen ineens rechtvaardig zou handeren... Ineens is er geen geld meer nodig want we gaan allemaal ruilen en voor elkaar zorgen... Alleen dat zou er al voor zorgen dat werken niet meer nodig is, men ineens veel meer tijd voor elkaar heeft, geen verzekeringen meer nodig zijn, enz enz enz
Dus... waarom doen we het dan niet? Waar ligt het probleem dat ons weerhoudt om datgene te bereiken waar we zo naar verlangen? We zien het om ons heen namelijk fout gaan: die collega die opstond voor een andere collega: werd die weggepest of alleen maar uit de groep verstoten? En hoe verkoop je je spullen op marktplaats als je niet een beetje bluft of bedriegt? Wat nou als jij opkomt voor de zwakkeren... ben je dan niet bang voor allesvernietigende roddel?? En hoe vaak gebruiken jij en ik t welzijn van anderen als reden om precies datgene te verkrijgen waar we zo naar verlangen (ik noem een eerder van werk vertrekken om de kinderen op te halen - dikke pech voor wie geen kinderen heeft...)...
Kortom: zijn wij zelf wel zo rechtvaardig bezig? En waarom verlangen we het dan wel van anderen? Als we kijken naar deze maatschappij dan is 1 ding heel duidelijk: ze is ziek. Ziek van onrechtvaardigheid. Want zelfs al zouden wij rechtvaardig willen zijn (let op: ik zeg niet "doen", want dat is niet blijvend) dan stuitten we alsnog op weerstand van anderen om ons heen.
Dus geven we dan op? Absoluut niet! Begin bij de kleine dingen door bijv anderen om ons heen te waarderen gewoon om wie ze zijn, complimenten uit te delen, te bemoedigen... gewoon omdat ze er zijn en hun best doen om te doen wat ze goed achtten (let op: iedereen kan het "goede" anders benaderen).
Heb je er wel eens over nagedacht dat mensen niet voor niks slecht handelen? Welk verhaal, welke dromen, welke angsten zitten er achter? Zelfs de grootste psychopaat verlangt naar rechtvaardigheid - waarom doet die dat dan niet??
Heb je er wel eens over nagedacht dat mensen niet voor niks slecht handelen? Welk verhaal, welke dromen, welke angsten zitten er achter? Zelfs de grootste psychopaat verlangt naar rechtvaardigheid - waarom doet die dat dan niet??
Maar... de keerzijde is er ook. Het betekent ook dat je mag aangeven dat je het gevoel hebt dat een ander jou niet eerlijk behandelt... tja... tenslotte is rechtvaardigheid iets wederkerigs, iets van twee kanten... Want dat is het: rechtvaardigheid is er niet als er maar 1 rechtvaardig is...
En nu? Wat laten we aan anderen zien over ons verlangen naar rechtvaardigheid? Wat hebben jij en ik daarvoor over? Want, duidelijk is nu wel dat als je recht wilt handelen, het zal inhouden dat je vaak aan het kortste eind trekt en er een offer voor moet brengen!
Vaak... dus niet altijd? Nee: als je recht doet waar anderen dat ook doen, dan krijg je er iets prachtigs voor terug!!
Voordat je vanaf nu met de vinger wijst naar anderen, vraag jezelf dus eens serieus af: Wil ik rechtvaardigheid in deze wereld? Wil ik echt zelf recht doen, ondanks dat het mij veel zou kunnen kosten? Wat voor voorbeeld geef ik anderen (m.n. kinderen die het na gaan doen) over het plezier en het fantastische gevoel dat rechtvaardigheid met zich meebrengt?? En... ben ik echt iemand waar anderen rechtvaardig mee DURVEN omgaan??
Als afsluiter dit waargebeurde verhaaltje (in het Engels - zie vertaling door Judith hieronder)...
An anthropologist proposed a game to children in an African tribe. This is how they tackled it!
An anthropologist proposed a game to children in an African tribe. He put a basket full of fruit near a tree and told them that whoever got there first would win the fruits. When he told them to run they all took each other’s hands and ran together, then sat together, sharing and enjoying the fruit.
When he asked them why they had run like that as one could have had all the fruits for one’s self they said: “UBUNTU*, how can one of us be happy if all the other ones are sad?”
Read More: http://www.trueactivist.com/gab_gallery/an-anthropologist-proposed-a-game-to-children-in-an-african-tribe/
(UBUNTU, betekent in de Xhosa-taal: ik ben omdat wij zijn)
Vertaling: Een antropoloog stelde een spel voor aan kinderen in een Afrikaanse stam. Dit is hoe ze het aangepakt hebben:
BeantwoordenVerwijderenEen antropoloog stelde een spel voor aan kinderen in een Afrikaanse stam. Hij zette een mand vol fruit in de buurt van een boom en vertelde hen dat wie daar het eerste zou aankomen, het fruit zou winnen. Toen hij hen vertelde te gaan lopen, namen ze elkaar allemaal bij de hand en liepen samen, daarna gingen ze samen zitten, deelden het fruit en genoten ze er samen van.
Toen hij hen vroeg waarom ze het zo hadden uitgevoerd als een van hen al het fruit voor zichzelf had kunnen hebben, zeiden zij: "UBUNTU*, hoe kan iemand van ons blij zijn als alle anderen verdrietig zijn?"