Japie

Al mijn klassen weten wie Japie is. Op welke school ik ook lesgaf, Japie was een icoon. Japie was de ene keer mijn lieftallige collega, de andere keer een leerling die ik vergeten was en dus iets te lang op de gang had gestaan... 

(leerlingen mochten 1x "los")
Foto: ex-leerling Joshua 

En nee: ze mochten niet aan Japie komen want Japie was heel duur en heeeeeel gevoelig (een enkele keer mochten ze er voorzichtig aanzitten)! 

Dat ik tijdens mijn stage, het skelet Piet noemde, zorgde voor chaos in de les: Piet was namelijk de naam van een docent die de leerlingen absoluut niet leuk vonden. Dat hún skelet (en Antilianen even opletten: het is geen skálet, maar skélet!)... dus dat nu hún skelet Piet heette, was om te gillen. Tja, die fout maak je maar 1x.

Japie!!! Riepen de hogere jaars door de gangen... En dat zelfs terwijl ik op mijn bureau naast Japie stond en bezig was met de bottenbingo in de brugklas. Een enkele collega kwam dan even om de hoek kijken waarom mijn klas zo muisstil was en ik op het bureau stond... 

Hahaha... Dat waren echt heeeeerrlijke lessen!!