Wespennest op kruipzolder

Twee weekjes terug kwam Mariska aangeven dat mijn eerder geconstateerde wespentoename niet verwonderlijk was: er zat een wespennest bij ons op zolder.

En volgens de buitenschilder die bezig was met de stellingen neer te zetten, was het geen kleintje ook: nee, ze hadden tegen de regenpijp gestoten en er kwamen ineens heel veel wespen naar buiten... Het moest wel een enorm nest zijn.

HELLUUUPP!!!

Echt, ik stond ze aan te staren van "wat vervelend" tot Mariska zei dat je de woningbouwvereniging ook via de app kon bereiken i.p.v. ze te bellen... Langzaam drong het tot me door... dat IK iets moest gaan regelen... Tja, dat is net zoals ineens een deurwaardersbrief of een advocatenbrief op de mat krijgen: zoiets gebeurt alleen in films...

Maar nee: het was bij mij. En nog heel echt ook: er zat een heuse wespennest bij ons op zolder! Binnen!

Je snapt nu wel dat mijn biologenhart nu in een mega dilemma kwam: moet ik een prachtig zelfgeweven nest uit gaan roeien alleen maar omdat die beessies bij mij op zolder zijn gaan zitten? Ik weet natuurlijk wel dat het bij ons super gezellig is, maar... eh... ik heb toch echt liever dat ze warmpjes in een struik gaan zitten... eh... desnoods bij een ander in het schuurtje. Niet bij mij. Maar nu zaten ze er wel.

Afijn, even een bakkie thee gedronken en toen de mobiele telefoon er maar bij gehaald om de woningbouw te appen. Dat lukte niet. Dan nu toch maar achter de computer gekropen. Op deze momenten is de techniek best handig, want ik moet er niet aan denken om een lief vrouwtje aan de telefoon te krijgen die dan zegt: 

"geen probleem, mevrouw, wij hebben zo voor u geregeld dat dat hele nest dood gaat en u geen last meer krijgt van de kolonie uit dat nest. We spuiten even wat gif bij de ingang en dan slepen de wespjes de poeder zelf naar binnen. Met wat pech weet de wespenkoningin te ontsnappen met de eitjes die ze nog niet gelegd had en die zoekt ergens anders een plekje. Nee, hoor, ze komen nooit terug naar hun vorige nest. U moet wel opletten dat de wespen de eerste twee à drie dagen erg agressief kunnen zijn, maar... daarna zullen ze nagenoeg allemaal dood zijn, hoor. Als ik u was zou ik voor de zekerheid en voor uw veiligheid een weekje wachten voordat u op zolder gaat kijken. En... heeft u geduld en wacht u nog een paar maandjes, dan kunt u zo de bol voorzichtig weghalen en bekijken. Dat is zeker de moeite waard, hoor mevrouw, want het zijn prachtige kunstwerken wat die beestjes maken. De wespjes brengen stukjes pluis of hout de nest in en dan maakt de koningin met haar speeksel er een soort van papje van en dan maken ze zo de bol met allemaal in- en uitgangen en compartimentjes. Zo prachtig. Maar echt, mevrouw, u moet minimaal een maand wachten om zeker te weten dat de laatste beestjes die niet dood zijn gegaan ook daadwerkelijk zijn vertrokken!" 

Jakkes! Geef mij dus dan maar gewoon een website waar ik kan aanklikken wat het adres is van waar ze het nest moeten weghalen...

een imker

Een paar dagen (en telefoontjes - want het is een woningbouw, hé?!) later kwam er een hele aardige man met een lange telescopische spuit en een tankje. Tot mijn stomme verbazing kwam hij in een jeansbroek en shirt en helemaal niet in een wit pak zoals die van imkers, zoals ik op youtube had gezien. En helemaal verbaasd was ik dat hij niet naar binnen zou gaan maar via buitenaf de poeder bij de ingang (dus niet van het nest maar van de ingang naar de zolder!!) zou spuiten... Nee, naar binnen gaan - bij wijze van uitzondering - alleen de echte imkers, mocht dat toch nodig zijn.

Hij was zelf alleen van de bestrijding van ongedierte. Nee, niet alleen van wespen maar van alle kleine dieren waar mensen last van hadden. Ja, bij muizen voelde hij zich net als Tom, bij Tom & Jerry: die kleine beestjes zijn je vaak te slim af en dan moet je wel heel creatief zijn om ze te pakken te krijgen. Dat dieren doodgemaakt moeten worden was niet zijn hobby, nee, maar hij doet het werk met plezier omdat het vele mensen helpt en hij dankbaar weer naar huis mag als die mensen (zoals ik nu in dit geval) weer rustig kunnen slapen... Om mijn geweten een beetje te sussen ("nee, hoor, mevrouw - dit gif is alleen voor de wespen dodelijk!") nam ik me maar voor dat we het maar aan de natuur moesten overlaten... maar dat ik ook onderdeel ben van die natuur. Toch??????????????

Ik had al tegen deze meneer dat ik er wel heel erg van baalde dat onze buurman nu de - zoals hij beschreef - "grote witte bol aan jullie kant van de regenpijp" vanaf zijn zolder had gezien (ja dat klopt, mensen, deze zolders hebben een richel die naar alle buren loopt... lekker handig gebouwd hé?! Grrrrr....). En dat ik er tevens van baalde dat ik die nest niet had gezien toen ik laatst op zolder was... Hij vond dat kennelijk wel grappig en zei dat ik gewoon even een weekje moest wachten met naar zolder gaan en dat ik dan het nest kon gaan bekijken.

Wat??? Hij kwam toch de wespennest weghalen??????? 

Nee dus.

purschuim

Afijn. Gisteren was het zo ver. We hebben voor de zekerheid niet één maar twee weken gewacht en toen heb ik de foto's gemaakt.

Waaaauuuuuwwww... Het lijkt wel purschuim... Niks geen "bol"!! (al had ik wel kunnen bedenken dat de woningbouw echt niet zo goed zou isoleren...😝). Van geen wonder dat het mij niet was opgevallen...

Al met al gaat het mij nu wel aan mijn hart dat ik niet meer voor die kleine beessies heb kunnen doen dan ze af en toe van mijn buxus te laten smikkelen... Hanneke heeft gelijk: het voelt als een massamoord die door mij in gang gezet is. Bah...

Bij deze wil ik dus hun kunstwerk ook aan de buitenwereld tonen zodat het allemaal toch niet voor niks is geweest. Dat is nog het minste wat ik kan doen...

En... eh... nevernooit dat ik dit ga weghalen: dit is prachtig!


(zie hier voor meer info over wespen en het tegengaan van plagen)
(zie hier hoe Hanneke een vergelijkbare situatie heeft meegemaakt maar dan, zowaar... met een hommelnest!!!)