Op 4 december 2019 is het gebleken: onze poes Milly heeft een hartziekte. En wellicht zelfs al vanaf haar geboorte. Dat weten we niet want we kregen haar pas toen ze anderhalf jaar was en bovendien heeft het zich nooit geuit.
Sterke katten brengen onzekerheid
Ze zeggen toch wel: katten zijn meesters in het verbloemen van ziekte of pijn? Nou, dat weten we nu zeker. Aan een kant lekker, zo'n sterke kat, maar het maakt je ook super onzeker. Er komen allerlei vragen in je op:
Wat heb ik gemist aan signalen?
Heb ik te laat aan de bel getrokken?
Deze 2 blogposts zijn niet alleen bedoeld om je te vertellen wat Milly heeft, maar ook om jou als kateigenaar gerust te stellen als dit jou overkomt of overkomen is. Deel 1 gaat vooral over wat er is gebeurd met Milly en wat HCM precies is. Deel 2 zijn vooral tips waar je op kunt / moet letten bij een kat met HCM en wat normale waarden zijn van adremhaling, hartslag enz enz...
Wat is HCM?
HCM staat voor hypertrofische cardiomyopathie. Lekker ingewikkelde term voor een super dikke (hypertrofisch) zieke spier (myopathie) van het hart (cardio), oftewel een verdikte hartspier.
Hartkwalen blijken veel voor te komen. Gek, ik had nog nooit iemand gehoord over dit soort aandoeningen... En dan schijnt tussen een leeftijd van 2 tot 6 kattenjaren zo'n verdikte hartspier ineens te gaan opspelen. Heeeel fijn... (not!). Gelukkig is dit een totaal pijnloze kwaal voor de kat. Voor mijn hart wel wat pijnlijker, maar dat terzijde...
Eerst wat er nu eigenlijk met Milly is gebeurd voordat we met spoed naar de dierenarts gingen...
Hartkwalen blijken veel voor te komen. Gek, ik had nog nooit iemand gehoord over dit soort aandoeningen... En dan schijnt tussen een leeftijd van 2 tot 6 kattenjaren zo'n verdikte hartspier ineens te gaan opspelen. Heeeel fijn... (not!). Gelukkig is dit een totaal pijnloze kwaal voor de kat. Voor mijn hart wel wat pijnlijker, maar dat terzijde...Eerst wat er nu eigenlijk met Milly is gebeurd voordat we met spoed naar de dierenarts gingen...
Ken je dat gevoel dat je in een achtbaan zit en de wagentjes eerst super traag naar boven gaan en dan ineens plotseling, naar beneden knalt en je niet weet of je überhaupt nog levend eruit gaat stappen? Nou datte. Dat gevoel.
Logboek
Omdat Milly onze eerste eigen poes is, vind ik het leuk om als bioloog/pedagoog een soort van logboek bij te houden. Niet alleen van alle weetjes en leuke en minder leuke dingen die we van Milly leren en zij van ons, maar ook hield ik in het begin bij hoe ze at (kennelijk heeft ze toch wel een tijdje honger gehad voordat ze bij ons kwam - zie het verhaal over haar asiel-vriendje Disney in mijn vorige blogpost...), hoe we haar nageltjes wekelijk bijpunten, met welke visite ze het kan vinden, weetjes zoals wat dabben is (dat "pompen"voordat ze ergens gaat liggen) enz enz enz.
Omdat Milly onze eerste eigen poes is, vind ik het leuk om als bioloog/pedagoog een soort van logboek bij te houden. Niet alleen van alle weetjes en leuke en minder leuke dingen die we van Milly leren en zij van ons, maar ook hield ik in het begin bij hoe ze at (kennelijk heeft ze toch wel een tijdje honger gehad voordat ze bij ons kwam - zie het verhaal over haar asiel-vriendje Disney in mijn vorige blogpost...), hoe we haar nageltjes wekelijk bijpunten, met welke visite ze het kan vinden, weetjes zoals wat dabben is (dat "pompen"voordat ze ergens gaat liggen) enz enz enz.
Overgeven
Een van de dingen die we ook bijhielden is hoe de wond na haar buikoperatie (januari 2018) zich herstelde en eventueel verdachte dingen. Zo staat er bijvoorbeeld ook in dat ze steeds overgaf: april, juli, 2x in augustus, september, en daarna in november met 2 dagen ertussen. Nou ja, wat is dit?? Afgezien hiervan heeft ze niets verdachts laten zien. Ik weet niet eens of dit er wel mee te maken heeft. Het gekke was dat ze na het overgeven ook soms gelijk weer ging eten... Snap jij die nou??
Een van de dingen die we ook bijhielden is hoe de wond na haar buikoperatie (januari 2018) zich herstelde en eventueel verdachte dingen. Zo staat er bijvoorbeeld ook in dat ze steeds overgaf: april, juli, 2x in augustus, september, en daarna in november met 2 dagen ertussen. Nou ja, wat is dit?? Afgezien hiervan heeft ze niets verdachts laten zien. Ik weet niet eens of dit er wel mee te maken heeft. Het gekke was dat ze na het overgeven ook soms gelijk weer ging eten... Snap jij die nou??
Stoppen met eten
En toen was het zo ver en het ging heel snel: vanaf 29 november ging ze steeds minder eten. Dat viel mij gelijk op omdat ik de brokjes zorgvuldig afwoog. Foute boel. Bij navraag bij andere kateigenaren kregen we te horen dat katten zeker wel een paar dagen zonder eten konden. De dierenarts zei laatst dat, als een kat stopt met eten, je gelijk contact met de dierenarts moet opnemen. Maar goed, wij keken het nog even aan.
En toen was het zo ver en het ging heel snel: vanaf 29 november ging ze steeds minder eten. Dat viel mij gelijk op omdat ik de brokjes zorgvuldig afwoog. Foute boel. Bij navraag bij andere kateigenaren kregen we te horen dat katten zeker wel een paar dagen zonder eten konden. De dierenarts zei laatst dat, als een kat stopt met eten, je gelijk contact met de dierenarts moet opnemen. Maar goed, wij keken het nog even aan.
Steeds zwakker
Ze werd echter steeds lomer, hobbelde moeizaam de trap op en af (iets wat ze niet hoefde te doen, maar wel deed, dus ook daarmee zette ze ons op het verkeerde been: dat ze wel ziek was, maar niet ernstig). Deze dagen hielden we haar heel erg in de gaten. De fase van het heel traag naar boven klimmen in de achtbaan, weet je nog. Wat is er met Milly? Gaat dit over of wordt het erger? Gebeurt er iets in het beessie zelf of doen wij iets verkeerd?
Op zo'n moment wilde ik zo graag zo'n vertaalmachine van Willy Wortel zodat ik kon verstaan wat Milly zou aangeven. Maar helaas... dat zijn Donald Duck-verhaaltjes. De werkelijkheid is een stuk harder...
Ze werd echter steeds lomer, hobbelde moeizaam de trap op en af (iets wat ze niet hoefde te doen, maar wel deed, dus ook daarmee zette ze ons op het verkeerde been: dat ze wel ziek was, maar niet ernstig). Deze dagen hielden we haar heel erg in de gaten. De fase van het heel traag naar boven klimmen in de achtbaan, weet je nog. Wat is er met Milly? Gaat dit over of wordt het erger? Gebeurt er iets in het beessie zelf of doen wij iets verkeerd?
Op zo'n moment wilde ik zo graag zo'n vertaalmachine van Willy Wortel zodat ik kon verstaan wat Milly zou aangeven. Maar helaas... dat zijn Donald Duck-verhaaltjes. De werkelijkheid is een stuk harder...
Lichaamstemperatuur
Op internet lees je dan dat je een infectie (bijvoorbeeld door een bacterie of virus) gelijk kunt voelen aan de oortjes die warmer worden dan anders. Logisch: hoe een infectie werkt heb ik ook jarenlang aan mijn leerlingen uitgelegd. Dus ook die oortjes hielden we regelmatig in de gaten. Volledig overbodig, want later bij de dierenarts bleek ze echter... jawel... onderkoeld! Watte????
Op internet lees je dan dat je een infectie (bijvoorbeeld door een bacterie of virus) gelijk kunt voelen aan de oortjes die warmer worden dan anders. Logisch: hoe een infectie werkt heb ik ook jarenlang aan mijn leerlingen uitgelegd. Dus ook die oortjes hielden we regelmatig in de gaten. Volledig overbodig, want later bij de dierenarts bleek ze echter... jawel... onderkoeld! Watte????
Spoedafspraak bij dierenarts
Op zaterdag 1 december hadden we toch geen lekker gevoel hierover en hebben wij op advies van Mariska (die op Milly paste terwijl wij weg moesten) een afspraak gemaakt voor maandag om de dierenarts er toch even naar te laten kijken. Die nacht lag ze als een vaatdoek over de stoel. 's Nachts zijn we een paar keer bij haar wezen kijken. Ze ademde wat lastig maar omdat ik onlangs een kat had gezien met ademhalingsproblemen die zich naar boven duwde en Milly gewoon ging liggen, hebben we in eerste instantie geen spoedafspraak gemaakt. Toen ze 's nachts opnieuw overgaf terwijl ze niks had gegeten en er eigenlijk alleen maar vocht (drinkwater?) uit kwam, zijn onze alarmbellen gaan rinkelen. 's Ochtends wilden we toch dat er deze dag naar Milly gekeken zou worden. Zodoende gingen we op internet een afspraak inplannen en toen kregen we een pop-up in het scherm dat we iets hadden ingevuld dat doet vermoeden dat er sprake was van spoed en dat dit en dit het nummer was van de dierenarts buiten de praktijkuren. Dat hebben we gebeld en zodoende konden we toch nog diezelfde middag terecht.
Op zaterdag 1 december hadden we toch geen lekker gevoel hierover en hebben wij op advies van Mariska (die op Milly paste terwijl wij weg moesten) een afspraak gemaakt voor maandag om de dierenarts er toch even naar te laten kijken. Die nacht lag ze als een vaatdoek over de stoel. 's Nachts zijn we een paar keer bij haar wezen kijken. Ze ademde wat lastig maar omdat ik onlangs een kat had gezien met ademhalingsproblemen die zich naar boven duwde en Milly gewoon ging liggen, hebben we in eerste instantie geen spoedafspraak gemaakt. Toen ze 's nachts opnieuw overgaf terwijl ze niks had gegeten en er eigenlijk alleen maar vocht (drinkwater?) uit kwam, zijn onze alarmbellen gaan rinkelen. 's Ochtends wilden we toch dat er deze dag naar Milly gekeken zou worden. Zodoende gingen we op internet een afspraak inplannen en toen kregen we een pop-up in het scherm dat we iets hadden ingevuld dat doet vermoeden dat er sprake was van spoed en dat dit en dit het nummer was van de dierenarts buiten de praktijkuren. Dat hebben we gebeld en zodoende konden we toch nog diezelfde middag terecht.
Ineens ging het heel snel allemaal. Je zit al (ongewenst) vast in het karretje van die achtbaan en voordat je beseft wat er gebeurt, dender je in volle vaart naar beneden...
Veel teveel vocht
We mochten meekijken op de foto. Daarop was een veel te groot hartje te zien en een donkere vlek eronder. Dat had een tumor of zoiets kunnen zijn maar het bleek vocht. Veel vocht. Ze hebben later die middag op haar buikje, aan de rechterzijde, een stukje vacht weggeschoren en daar hebben ze het vocht afgetapt. Zo ver mogelijk van het hartje (dat aan de linkerkant zit) i.v.m. veiligheid. Vervolgens hebben ze Milly aan de vochtafdrijvers gezet. Al op de foto was te zien dat ze zoveel vocht had zitten, dat ze daardoor heel slecht kon ademhalen.
Toen vermoedden ze al dat Milly de nacht niet zou overleven. Toch kregen we dat pas 's avonds te horen toen de arts belde n.a.v. het wegzuigen van al dat vocht.
Ik kan je hier niet beschrijven wat er dan door je heen gaat! Dat is verschrikkelijk! Het is de onzekerheid, het is de manier waarop je haar hebt achtergelaten (ik zie haar nog achter t glas liggen met grote zwarte pupillen naar ons knipogen), ook nog wetend dat er niemand bij zou zijn. Nee, dit zijn hele nare uren geweest.
En dan ook nog de volgende dag wachten op het telefoontje of ze het heeft gehaald of niet! Heel akelig. Maar goed. Je moet er doorheen.
De diagnose
En dan een telefoontje krijgen dat deze bikkel gewoon door de nacht is gekomen! Waaaaaauuuuwwww. Dan is er weer hoop. Een beetje maar, want vervolgens moet ze nog een echo hebben.
Omdat ze pas de volgende dag terecht kon bij De Verwijskliniek Hugo (Zwanenburg), hebben we ervoor gekozen om Milly 's maandags zelf op te halen bij de dierenkliniek en haar te brengen bij Hugo, waar ze opnieuw een nacht met zuurstof in een verwarmde kamer kon verblijven voor de nacht. Met als verschil: nu wel met altijd mensen er omheen. Milly was tijdens de rit nog steeds zo slap als een vaatdoek maar haar oogjes stonden heel wat helderder en ze volgde de voorbijrijdende vrachtwagens vanuit haar kooitje. Dat doet wel wat met je hoor. Ik kan er nog emotioneel van worden. En als je ziet hoeveel leven er nu weer in zit, ruim 2 maanden later... Heerlijk!
Omdat ze pas de volgende dag terecht kon bij De Verwijskliniek Hugo (Zwanenburg), hebben we ervoor gekozen om Milly 's maandags zelf op te halen bij de dierenkliniek en haar te brengen bij Hugo, waar ze opnieuw een nacht met zuurstof in een verwarmde kamer kon verblijven voor de nacht. Met als verschil: nu wel met altijd mensen er omheen. Milly was tijdens de rit nog steeds zo slap als een vaatdoek maar haar oogjes stonden heel wat helderder en ze volgde de voorbijrijdende vrachtwagens vanuit haar kooitje. Dat doet wel wat met je hoor. Ik kan er nog emotioneel van worden. En als je ziet hoeveel leven er nu weer in zit, ruim 2 maanden later... Heerlijk!
Afijn. Vanuit Hugo zouden ze ons 's nachts bellen als er (negatieve) ontwikkelingen zouden zijn. We werden pas de volgende ochtend gebeld dat ze stabiel en rustig was en klaar voor de echo. Ieder kontakt met de medewerkers van deze kliniek is zo fijn geweest. Ook "pietluttige" vragen worden serieus uitgelegd. Heerlijk!!
Uit de echo bleek dat ze inderdaad HCM heeft, maar tot onze grote opluchting, bij lange na niet zo ernstig als de hoeveelheid vocht deed vermoeden. De arts legde uit dat het inhield dat ze niet oud zou worden (wat is niet oud? 3 jaar? 5 jaar?) en levenslang medicatie moest slikken. Over een halfjaar (uiterlijk) moet er een 2e echo gemaakt worden om de progressie vast te stellen, ofwel: het verloop. Het kan namelijk zijn dat deze hartspier stabiel blijft en dus niet verslechtert, maar het kan ook zijn dat de linkerhartkamer van Milly achteruit gaat, steeds dikker en stugger wordt, waardoor zowel de aorta minder zuurstofrijk bloed kan rondpompen en waardoor ook het hartspier zelf minder bloed krijgt door de kransslagaders (zie mijn uitleg over het menselijke hart) en dus steeds slechter gaat functioneren.
Medicatie
Nou dat van die pilletjes leek ons niet zo moeilijk want dat hadden we al een paar keer gegeven toen ze vorig jaar na de buikoperatie met ons mee naar huis mocht met antibiotica. Maar... thuisgekomen bleek het toch iets vervelender dan verwacht. Dat slikken van die stukjes Furosemide is niet zo'n probleem: prop het in leverworst of wat we nu doen en echt super relaxed werkt: in YUMS (dat zijn van die zachte snoepjes: daarvan geven we een halve) en kondig het gewoon aan ("Milly, tijd voor je pilletje... Gaan we je pilletje pakken? Kom maar naar de keuken!").
Maar wat ineens tot je doordringt: je zit nu wel aan tijden vast. De eerste 14 dagen na de echo kreeg Milly namelijk 3x per dag een kwart pilletje (van een 10g Furosoral-pilletje: Furosemide is de werkzame stof, de vochtafdrijver), daarna 2 weken 2x per dag en daarna zijn we gelukkig teruggegaan naar 1x per dag, maar, hoewel er een flexibiliteit van 1 a 2 uur rond een vast tijdstip zit, je zit er aan vast. Oei.
En... wat doe je nu met oppassers als je een weekendje weg wilt of erger: wat doe je als je in de zomervakantie weg wilt. Help!!!!
Kerstkado
We hebben besloten dit gewoon eens rustig te gaan overdenken. Het was december en we wilden in ieder geval eerst genieten dat onze kleine meid er gewoon bij zou zijn als we de kerstboom zouden optuigen. Dit was zooooo fijn. Zo intens geniet je er dan van. Het echt regelmatig weer eten en poepen heeft wel even geduurd. Ze plaste wel de bak vol met zoveel vochtafdrijvers dat ze had gehad... hihi... De eerste 2 dagen rook het naar ontsmettingsmiddelen van de kliniek. Acht... en daarna stonk alles weer "gewoon" en lag er "gewoon" weer een plashoopje voorin de kattenbak en een drolhoopje achterin. Keurige kat! Toen ze net thuis was, hebben we wel even de kap eraf gelaten omdat ze nog op energie moest komen. Maar al vrij gauw ging die er weer op want ze moet niet verwend worden, hoor.
 |
| YUMS zachte kattensnoepjes. Voor pilletje is maar een halve nodig... |
Waar moet je nu voortaan op letten...
Diezelfde middag na de echo mochten we onze bikkel weer mee naar huis nemen. Ze hadden de temperatuurregulator uit gezet om te kijken of ze zelfstandig op temperatuur zou komen. Eten deed ze nagenoeg niet maar men vermoedde dat dit met de stress te maken kon hebben en dat ze thuis wel weer zou gaan eten.
Als ze je nu laat schrikken door ineens uit de doos te spurtten of als ze door de kamer vliegt van de grond op de piano, op de kast en terug met een ijzerdraadje (hét speeltje waar ze nu een moord voor pleegt..) dan zou niemand denken dat we hier een hartpatiëntje in huis hebben, hé?
Als ze je nu laat schrikken door ineens uit de doos te spurtten of als ze door de kamer vliegt van de grond op de piano, op de kast en terug met een ijzerdraadje (hét speeltje waar ze nu een moord voor pleegt..) dan zou niemand denken dat we hier een hartpatiëntje in huis hebben, hé?
Afijn. Ondertussen moeten we een aantal dingen van haar in de gaten halen, waaronder bijvoorbeeld haar ademhaling. Wat er nog meer signalen zijn dat er iets aan de hand kan zijn, wat normale meetwaarden zijn en wat bijwerkingen zijn van Furosemide, dan staat in
"Onze Milly heeft HCM (deel 2)": een handig lijstje wat je erbij kunt pakken als je ergens aan twijfelt, dus sla de link op als bladwijzer zodat je het er altijd bij kunt pakken.
"Onze Milly heeft HCM (deel 2)": een handig lijstje wat je erbij kunt pakken als je ergens aan twijfelt, dus sla de link op als bladwijzer zodat je het er altijd bij kunt pakken.
We blijven erbij, dat we trots zijn op onze Milly die weer levender is dan ooit. Heerlijk! En nogmaals voor de pilletjesslikkers: prop ze in een kneedbaar snoepje en kondig het gewoon aan. Dat is voor zowel je kat als voor jou super prettig. Geen gedoe met pilletjes die uitgespuugd worden of zoiets... En leverworst is ook lekker maar pas op dat je dat niet dagelijks geeft, want daar zit eigenlijk veel te veel zout in voor een kat...
Je zult begrijpen dat we nu extra genieten van ons eigenwijsje... Ze is een kanjer en we houden onwijs van haar... We hopen dat ze nog heel lang bij ons mag blijven maar tot die tijd gaan we gewoon elke dag van haar genieten...
Milly, mag ik nu even je nageltjes knippen? Dan krijg je daarna een lekker snoepje! Dat lus jij wel hé: een snoepje. Maar eerst je nageltjes! Wauw, wat doe je dat goed, meid! Goed zo!!
Je zult begrijpen dat we nu extra genieten van ons eigenwijsje... Ze is een kanjer en we houden onwijs van haar... We hopen dat ze nog heel lang bij ons mag blijven maar tot die tijd gaan we gewoon elke dag van haar genieten...
Milly, mag ik nu even je nageltjes knippen? Dan krijg je daarna een lekker snoepje! Dat lus jij wel hé: een snoepje. Maar eerst je nageltjes! Wauw, wat doe je dat goed, meid! Goed zo!!
LINKEN
Milly:
Wie is Milly?
Onze Milly heeft HCM (deel 2: checklist HCM-katten)
HCM & medicatie geven:
HCM (uitleg van Sterkliniek Hillegom)
Onze Milly heeft HCM (deel 2: checklist HCM-katten)
HCM & medicatie geven:
HCM (uitleg van Sterkliniek Hillegom)
Filmpje in bekkie geven*
Pillen toedienen mbv een kussensloop (filmpje)
Train je kat bij het geven van een pilletje (stapsgewijs)
* ik had een super gaaf filmpje gezien hoe iemand al meer dan 10 jaar zijn kat een pilletje (in het bekje) geeft voordat het brokjes krijgt en hij laat zien hoe dit onderdeel is geworden van een dagelijkse routine. Maar... ik kan dit filmpje niet meer terugvinden. Vindt ik m, dan pas ik deze link aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten