Life is like music...

Life is like music: Where words fail, Notes continue the Melody*...

Nieuwsgierig hoe deze houten muzieknoot met zijn mooie spreuk is ontstaan?

Deze muzieknoot heb ik eerst helemaal op schaal overgetekend op bakpapier en vervolgens ruw uit een triplexplaat gezaagd. Eerst met het bakpapier erop, maar dat is al snel heel storend want die is niet goed vast te zetten... (plakband plakt niet echt op bakpapier)

Speciaal voor het zagen heb ik een figuurzaagje aangeschaft om eens te proberen. Had zoiets ooit in de brugklas gedaan, al meer dan 30 jaar terug.

Gelukkig hebben we tegenwoordig YouTube want ik wist niet meer precies hoe je zoiets gebruikte. Bij de winkel hadden ze mij al erop geattendeerd dat de tandjes van de zaag naar beneden moeten staan. Ga jij zagen, let hier dan goed op.

Maar... ik vindt t wel gemeen hoor dat ze dit brugpiepers laten doen. Het zagen werkte enorm op mn frustraties en ik had 2 dagen spierpijn.

Na het zagen moest de muzieknoot opgeschuurd worden. Eerst met een klein schuurmachientje om de vorm er mooi in te krijgen en daarna bijschuren met schuurpapier (eerst grof met korreltje 80, toen oplopend en tenslotte mooi glad maken met 600 en 1200). Dat triplex een beetje splintert, is bijna niet te voorkomen!

Jan heeft er toen ook nog een mooi gaatje in geboord waar ik op het laatst een lintje door kan halen om het te kunnen ophangen. Ik heb nog geprobeerd er een vlakke onderzijde van te maken, maar hij is top-zwaar en valt dus sowieso om. Dus... dan maar ophangen...

Nou kon die gebrand worden. 

Maar ja, welke tekst zet je erop, hè? Na heel wat speurwerk op Pinterest, kwamen Jan en ik op de quote

"Where words fail, music speaks"

Die was wel mooi maar... het woord "note (noot)" moest er natuurlijk ook in. En dan de "speaks" lag ook niet zo lekker. Dus werd het: Where words fail, notes continue the music...

Maar toen bleef er een praktisch probleempje over: het negatieve woord "falen" wil je natuurlijk niet extra opvallend als eyecatcher. Dus heb ik "Life is like music" ervoor gezet en om dat laatste woord niet te herhalen, heb ik van "the music", "the melody" gemaakt...

En zo is deze prachtige uitspraak ontstaan...

Afijn. Dan nu de tekst op het bakpapier schrijven. Dit is handig, omdat je hierop wel kunt gummen en triplex (en zo ook bamboe en veel andere soorten houtjes) lelijk wordt.

Ik heb eigenlijk nooit zoveel geduld om al die schrijflijntjes er eerst op te tekenen, maar dat had mij toch wel heel wat ge-gum gescheeld... Volgende keer ga ik dit beter doen!

Voor de Gotische majuskels (hoofdletters), heb ik gebruik gemaakt van het materiaal van een kalligrafiecursus waar ik ooit aan was begonnen... Ziet er gelijk super gaaf uit, nietwaar? 

Om het houtbrandertje niet steeds te hoeven laten afkoelen om de puntjes te verwisselen, heb ik toch maar een 2e brandertje aangeschaft. Ik dacht dat dit luxe zou zijn, maar... dat is het ook echt! Heeeerlijk. 

Ja, want die Gotische letters moesten echt wel met een extra smal puntje... Bij het 1e keer overtrekken vanaf het bakpapier deed ik alleen enkele (smalle) lijntjes. Met het voorbeeldblad ernaast, maakte ik direct op het houtje de krullen in de juiste dikte. 

En nu beitsen. Met een lakrollertje en weinig beits. En weet je wat leuks? De kleur beits die ik gebruikt heb is... je raad het al... noten... Hahaha Hoe mooi wil je het hebben...

Nu dan nog eventjes een kwastje erbij om de "puntjes" wat mooi weg te werken, het leren touwtje door t gaatje en...

klaaaaaaarrrr!!!

Mijn eerste nutteloze kadootje... Maar voor een organist misschien toch wel erg leuk...

vertaling: 

* Het leven is als muziek: waar de woorden ontbreken, vervolgen de muzieknoten de melodie.