Solitude

Laugh, and the world laughs with you;

Weep, and you weep alone;

For the sad old earth must borrow its mirth,

But has trouble enough of its own.

Sing, and the hills will answer;

Sigh, it is lost on the air;

The echoes bound to a joyful sound,

But shrink from voicing care.

Rejoice, and men will seek you;

Grieve, and they turn and go;

They want full measure of all your pleasure,

But they do not need your woe.

Be glad, and your friends are many;

Be sad, and you lose them all,—

There are none to decline your nectared wine,

But alone you must drink life’s gall.

Feast, and your halls are crowded;

Fast, and the world goes by.

Succeed and give, and it helps you live,

But no man can help you die.

There is room in the halls of pleasure

For a large and lordly train,

But one by one we must all file on

Through the narrow aisles of pain.

Ella Wheeler Wilcox

(Foto:  kunstschilder Frederic Edwin Church: Twilight in the Wilderness, 1860)

*****************************************

Vrije vertaling door Judy's Dutch Corner:

Lach en de wereld lacht met je mee;

Huil, en je huilt alleen;

Want de trieste oude aarde moet haar vrolijkheid lenen,

Maar heeft al genoeg moeite in zichzelf.

Zing, en de heuvels zullen antwoorden;

Zucht, en het gaat verloren in de lucht;

Echo's binden zich tot een vrolijk geluid,

Maar krimpen bij een zorgelijke toon.

Verheug, en de mensen zullen je opzoeken;

Treur, en ze draaien zich om en gaan;

Ze willen de volheid van al je plezier,

Maar hebben jouw geween niet nodig.

Wees blij, en velen zijn je vrienden;

Heb verdriet, en je verliest ze allemaal, -

Niemand die je smaakvolle wijn afwijst,

Maar het gal des levens drink je alleen.

Feest, en uw zalen zijn overvol;

Vast, en de wereld gaat voorbij.

Slaag en geef, en het helpt je leven,

Maar geen mens kan je helpen sterven.

Er is ruimte in de zalen van plezier

Voor een grote en vorstelijke trein,

Maar één voor één moeten we in de rij gaan staan

Door de smalle gangen van de pijn.