Gevaren van Sociale Media

Vroeger, in de tijd van "het stro in de klompjes", had men al diverse sociale contacten, zoals je gezin, de kerk, je werk, de tandarts, huisarts, bakker en slager, de commissies waar je inzat...

Je hield dus allemaal mensen - in verschillende contexten - op de hoogte van het reilen en zeilen in je leven.

Niet zoveel verschillend met nu... toch? Op Facebook bijvoorbeeld heb je dat toch ook??? Als je voor je rijbewijs bent geslaagd en de boel onveilig gaat maken, dan waarschuw je toch ook iedereen?

En helemaal leuk: op mijn Facebook-account zitten vrienden van over de hele wereld...

Maar... zijn het wel echt "vrienden"? 

Zou ik het vroeger ook daadwerkelijk aan al die mensen hebben verteld? Iedereen is op Facebook zo goed als even belangrijk... Is dat wel zo gezond? Vroeger zou je zeggen dat je een 2 à 3 echte BFF hebben, zeg een tiental goede vrienden waar je mee afspreekt en die op je verjaardag komen en daar een wolk mensen om je heen die je bepaalde dingen vertelt en andere niet. De sociale media veegt dit volledig weg...

Wat doen anderen met jouw geschreven informatie?

Delen? Met wie? We sluiten onze ogen er wel voor, maar eh... wie waarborgt je privacy? Vroeger zou je toch ook aan je tandarts andere dingen vertellen dan aan de bakker of thuis? Toch???

En...hoe vaak hoor je niet dat een werkgever een werknemer betrapt op gedrag dat hij leuk op de sociale media heeft geplaatst? Of een politicus die iets getwitterd heeft en daarover een hele rel ontstaat? Of, zoals mij was overkomen: ik had een aparte Hyves-account aangemaakt om mijn examenklasje toe te kunnen toevoegen zonder info over mijn privé-leven. Zo wist ik dus dat een leerling een feest-weekend had gehad en toen ze vertelde dat ze geen huiswerk had gemaakt omdat ze daar geen tijd voor had gehad, wist ik ook waarom (vervolgens heb ik een heel gesprek met de klas gehad over plannen en over privacy)...

Wat doen onze hersenen met alle informatie?

Ik ben mijzelf op dit moment aan het trainen om in alles steeds maar 1 ding tegelijk te doen. Dus ben ik de was aan het ophangen, dan niet ondertussen was vouwen, opruimen en wat nogal meer in het kader van "efficiëntie" (hierover zal ik later nog een keer ingaan) en multitasken.

Dat betekent ook dus steeds maar 1 context tegelijk: ben ik met de was bezig, dan ga ik me niet bezig houden met administratieve dingen. In de praktijk vind ik dit erg lastig omdat ik een denker ben en al die contexten wel door mijn hoofd gaan. En als vrouw gaat dit helemaal makkelijk (over wat er gebeurt in hersenen van vrouwen en van mannen zal ik ook later eens noemen - hou de labels "biologie", "psychologie" en "weetjes" maar in de gaten).

Terug naar ons voorbeeld: Facebook. Wat gebeurt daar? Er gebeurt vanalles tegelijk. En... geen enkele context wordt meer gewaarborgd: alle info staat kriskras door elkaar.

Zelf scrol ik zo af en toe door de foto's van mijn "Facebook-vrienden" om te kijken waar ze zich aan de andere kant van onze planeet mee bezig houden. Dat is leuk! Zeker weten... Maar...

... Wat doen wij (lees: onze hersenen) met al deze info? (5 manieren waarop sociale media het brein beïnvloeden) Hoe structureren we dit allemaal? Kan dit ook schade aanrichten, bijvoorbeeld aan ons gevoel van veiligheid? Aan het plannen en doelen stellen? In ons dagelijk leven (Enge statistieken van 2014)?


Doelen stellen??

Wel eens over nagedacht over doelen in je leven? Iets waar je naar streeft en waar je voor gaat? Wat is het doel van alle info op het net?

Zou de dagelijkse omgang met al die snelle "chaotische"informatie een mogelijke verklaring kunnen zijn voor het opvallende feit dat steeds minder kinderen weten wat ze willen worden, dus dat ze niet meer met doelen weten te werken en ze daardoor vaak maar gewoon doen wat opgedragen wordt?
(over waarom juist pubers hier extra kwetsbaar voor zijn volgt nog een blog!)

Wat doet al die informatie met je gevoel van veiligheid?

Mijn oma zei vroeger: het is helemaal niet gezond dat wij al die info uit de wereld te weten komen... In hoeverre vind je dat ze gelijk had? Wat moet ik met info dat vrienden in Afrika last hebben van de droogte, of in Amerika van een naderende cycloon, of in Australië van overstromingen? Kan ik helpen? Iets doen met deze heftige informatie? Als ik ze tot steun zou kunnen zijn, dan is dit heel anders... Word je door al deze info niet emotioneel vlak? Is dit een van de oorzaken dat men het heeft over ADHD, het verschijnsel van deze tijd (hierover later meer info)??

Hoe kan het dat Facebook, WhatsApp enz steeds vaker gebruikt wordt om digitaal te pesten en we zelfs daar rechercheurs voor moeten aanstellen?

En... wat doen andere mensen met jouw foto's? We willen het niet weten maar heel veel wordt gebruikt voor minder fraaie doeleinden, bijvoorbeeld plaatjes van kinderen die alleen op de foto staan (link met waarschuwing)...

Hoeveel informatie kan een mens hebben?

Als laatste de snelheid: hou eens bij op papier welke info je steeds binnenkrijgt... Onmogelijk? Dat vrees ik ook... Wat doet dit met onze ogen, ons gevoel (onze angsten) of met de delen van onze hersenen waarmee we besluiten nemen?

Een stapje terugdoen?

Nu we de kerstperiode weer tegemoet gaan, denk ik ook weer aan de kerstkaartjes... Wie waardeert nog een echt kaartje? Een kaartje met een persoonlijke boodschap? Waarom neem je niet eens vaker een pen en stuur je iemand een "ik denk aan je"-kaartje (bijv.)? Er zijn genoeg mensen die dat echt waarderen hoor!

Dus... laat je sociale media eens een dag voor wat t is en schrijf eens gewoon een kaartje... Schrijf er dan alleen die info over jezelf op die je echt bij die persoon kwijt wilt...

EEN PAAR HELE INTERESSANTE LINKS:

* Op deze blog van PlusOnline wordt aangegeven dat je van Facebook zelfs  ongelukkiger wordt.

* Is het toegestaan is om in openbare ruimtes te filmen danwel te fotograferen??

* Deze link van MakeUseOf waarschuwt voor 5 Pinterest gevaren...

(tags: kinderfoto's, kinderfotos,social media,kaartje schrijven, gevaren, waarschuwen)